Stage en hèt uitje

Hoi allemaal!

Een tweede week is voorbij gevlogen..
eerst even kort de belangrijkste gebeurtenissen op de werkvloer:
- Ik ben op huisbezoek geweest bij de familie Flodder. De mevrouw in kwestie was
naar een optreden geweest van schlagerzanger Koos Alberts. Toen ze een foto wou
nemen met haar idool viel ze van het podium..
- Het dochtertje van mijn stagementor keek me woensdag verwonderd aan en zei
toen dat ik 'net zo sprak als die van K3'
- Ik mocht zelf een elektrische rolstoeltraining geven. Alles verliep prima, totdat
de toch wel goed-gebouwde-mevrouw met het grote gevaar de lift in moest.
Blijkbaar had ze het sturen nog niet helemaal onder de knie.. want ze draaide in de
lift mooi naar rechts. En wie stond daar? Jawel.. Ik kreeg mevrouw met machien en
al over m'n tenen heen. :s Gelukkig heb ik sterke botten.
- Donderdagochtend mocht ik met één van de ergotherapeuten mee naar de
regiogroep in Arnhem. Verschillende ergotherapeuten uit de hele buurt komen
daar om het half jaar samen om te overleggen over hun therapieën, bijscholingen,
enzovoort.. Interessant!


Zaterdagavond was het dan zover: HET uitje! Al 2 weken hangt er een sluier van geheimzinnigheid over de familie Van Der Hof. We zouden samen met beide families (en aanhang) iets gaan doen. Maar wat.. dat was nog een geheim! Om 17u reden we met z'n allen naar de vdHofjes thuis. En even later was het uitje officieel begonnen. Een paar verkeerde bochtjes genomen om ons 'op een dwaalspoor' te zetten. En ja, de verassing was echt compleet toen we alle 15 uitstapten bij een groot complex 'Indoor Karting'

Eerst waren de mannen aan de beurt. Als echte coureurs kregen Henk, George, Farid, Elois, Gijs en Bram een pak, haarnetje en stoere helm. Het kleine jongetje kwam terug boven en er gold nog maar één ding:
Gas Geven!
Een kleine 10min en stoere overwinning van Gijs later was het aan de dames. 'Het gaat gebeuren hoor!' riep Filipina. Zij trok haar pakje aan, net als Jenny, Annika, Karuna, Sarah-Joy, Anne-Fleur, Myrthe-Roos, Lois-Lynn en ik. Als echte coureurs vlogen we even later gillend doorheen het parcours. Geweldig! Maar we zouden geen vrouwen zijn als we geen rare dingen deden eh.. zo reden Annika èn Karuna in volle vaart de pitstop in, werd ik geramd door Filipina (die tegelijkertijd keek alsof ze een buffel aan het slachten was) en stonden we een minuut met z'n zessen vast in hetzelfde hoekje van de baan. Uiteindelijk was het Sarah-Joy die met de gouden medaille ging lopen.

Na nog wat na-spierpijn in de rechterarm schoven we allemaal aan tafel, die gedekt stond met 15 mini-wokjes. Doorheen de heerlijke maaltijd berekenden de dames nog meermaals de snelheidspunten. Hoe we het ook draaiden of keerden.. Gijs en Sarah-Joy bleven het gouden duo. :) Na een ontzettend toffe avond namen we afscheid van de familie vd Hof en keerden we huiswaarts.

Hieronder het filmpje van ons uitje:
Grtz xxx

Diertjes ten huize Bakker

Omdat Floor zo droevig vertelde dat zij (en co) al een hele poos niets meer van Widy Witjes hebben gehoord.. ziehier! :)

xxx

Hey Man I'm Tired Of Working All Day

Yes indeed.. 2 goed gevulde dagen achter de rug:


Aangezien men graag heeft dat we alles eens 'ervaren' besloot ik donderdagavond samen met mijn ergo dat ik op maandagochtend eens zou meelopen met de verzorging. (ADL-ronde doen) Even slikken toen ik hoorde dat ze al om 7u beginnen. Maar aangezien ze pas met de ronde begonnen om half 8 vonden ze het wel goed als ik 'pas' tegen dat uur kwam. Dus ik gisteren vol goede moed om 7u m'n fietsje opgesprongen en door weer en wind naar het werk gefietst. Opeens in het midden van mijn tocht stak er een man mij fietsend voorbij en mompelde 'goeiemorgen'. Ik was zo verbaast (wie zegt er nu goeiemorgen als je iemand voorbij steekt?) dat ik even niets terug zei.. totdat hij me aankeek met zo'n 'nou-komt-er-nog-wat-van-blik'. Dus ik 'heueu Goeiemorgen..' Zeker een ochtendmens.. ;) Nou ja, ik fietste lekker door en om half 8 stond ik al samen met de zuster een patiënt te helpen bij het douchen. Het werd half 9.. en terwijl ik van hier naar ginder liep (wat hebben wij in vergelijking dan een relaxed jobke seg) begonnen de ergotherapeuten. Maar.. Nina was er nog niet. Ahnee, die stond boven te wassen maar dat waren ze beneden even vergeten. Met als gevolg dat hier thuis om half 10 de telefoon ging: "Dag mevrouw, hier de stagementor van Nina.. Ze is hier nooit aangekomen vanochtend. Weet u soms of ze nog thuis is?" Nou, Jenny kreeg bijna een beroerte, voor een paar seconden zijn er heeeeel wat scenario's door haar hoofd gegaan. "Nee, ze is hier niet! En ze is nogwel extra vroeg vertrokken vanochtend!" 'Pling' daar viel het frankske van de ergo. Zo komt het dat ik gisterochtend om 10u verwelkomt werd met een 'Wat ben ìk blij je te zien Nina!' :) altijd fijn..


Om 16u gisteren mocht ik mijn eerste therapie geven: Handfunctietraining. Mijn volgpatiënt is een Italiaanse vrouw die donderdag dooddepressief overkwam, maar gisteren plots heel vrolijk was, goed meewerkte en wel een uur lang doorkletste over haar jeugdjaren in Italië. Terwijl ze naar een potje boven in de kast reikte vroeg ik in mijn beste Hollands 'Zo.. cheraakt u èr aan?' Met een ruk draaide ze zich om, keek me met grote ogen aan en riep toen "Maar.. u komt uit België!' Lap.. daar ging mijn opzet. Het verhaal van hoe zij haar man in Brussel had leren kennen volgde. (Blijkbaar had ik moeten zeggen 'Komt u erbij?')
Na een bijna 10u-durende werkdag was ik gisteren blij toen ik in de zetel kon ploffen.


Deze morgen mocht ik een keertje meevolgen bij de activiteitenbegeleiding. één van de medewerksters, Sjaukie, vertelde honderduit over haar dochtertje van 11 die ahw geobsedeerd is door België. Het is al zo erg dat toen ze haar vertelde dat er een Belgische studente kwam meevolgen, ze riep: "Wauw mam! Een èchte?!" één fractie van een seconde voelde ik me een VIP. ;) 'Ja, elke dag kijkt ze ketnet en thuis en ze begint nu zelfs al 'amai' te zeggen. Ik heb dus belooft dat we dit jaar op vakantie gaan in België.' haha :D ale dan..


Vandaag gingen we een dove man leren rijden met een elektrische rolstoel. Niet simpel! Daarbij kwam nog eens dat ik eerst zèlf moest ervaren hoe het voelt om in een elektrische rolstoel te rijden voordat ik de therapie mocht volgen/geven. Zo komt het dus dat er in Opella vanmiddag een 20-jarige wel een half uur heen- en weer voorbijbzzzzz'de.





Zo.. ik ga er maar weer eens vandoor.

Tot de volgende!

xxx

One week down

Hier ben ik weer!

Eerst en vooral op deze 14de februari een heeeeel gelukkige verjaardag gewenst aan Penina! Hopelijk was het in België een even mooie zonnige dag als hier. :)

Zo, mijn eerste stageweek zit er alweer op! Ik ben deze week nog mee op huisbezoek geweest en heb verschillende therapieën gevolgd. En niet alleen van de ergo (remember.. alle disciplines eens bekijken) Zo komt het dat ik komende maandag al om half 8 ga beginnen om een uurtje te ADL'len met de verpleegkundigen. Later op de dag mag ik voor het eerst zelf een keer handfunctietraining overnemen.

Woensdagavond heb ik samen met Karuna gekookt en hebben we ng gezellig een filmpje gekeken. 'Deliver us from Eva' :) echt grappig! We quoteren hem hier nog dagelijks.

Omdat dinsdagavond de jeugdgroep niet was doorgegaan besloot ik om donderdagavond met Annika en Farid (haar vriend) naar een avond te gaan georganiseerd door hun gemeente, om toch eens wat onder de mensen te komen. Voor alle leeftijden, maar de jongeren zitten in een groepje samen. Een beetje kring-principe van ichtus. Annika was toch verbaast dat ik 'voor een eerste keertje al zoveel het woord durfde te nemen in groep' Nee.. op dat vlak ben ik mss toch geen typische Belg. ;) Het was dus best leuk! Ga ik zeker nog eens heen!

Vrijdag is mijn thuiswerkdag. Dus eerst heeeel lang uitgeslapen en dan.. gewerkt aan m'n eindwerk. Nu ik nog niet veel verslagen moet maken probeer ik daar toch wat tijd aan te besteden. Tussendoor nog even geskyped met Marieke vanuit Italië en gebeld met Freya vanuit Australië. Super om beide meiden nog eens gehoord/gezien te hebben! 'S avonds met Karuna de film 'meet the parents' gaan halen bij Sarah-Joy, en deze later gekeken. Lache! :D


Vandaag was ik de hele namiddag alleen thuis. Dus ben ik op m'n fietsje gesprongen en ben wat gaan winkelen in Ede. Mijn bruine sjaal, een borstel,... enkele vergeten spulletjes die ik vanaf nu niet meer hoef te missen! Toch even de weg terug moeten zoeken. Met een kaart in de hand kom ik door gans Nederland.. Toch keken sommige mensen raar op toen ik in een doodgewone straat met een mega-grote kaart de weg stond te zoeken. Maar ik ben gelukkig thuisgeraakt. Net even de laatste afl 'van vlees en bloed' gekeken. (Danku Karuna en dvd-recorder) Toch zalig om nog eens van dat echte goeie Vlaams te horen!

Tot slot nog enkele weetjes:

- Ze geven hier veeeel handjes. Na mijn eerste stagedagen voelde ik bij wijze van spreken mijn arm niet meer. En zelfs als je iemand van je eigen leeftijd ontmoet.. een handje.

- Fietsen fietsen fietsen.. alles is erop gericht. Op de stageplaats heb je speciale fietsen waar een rolstoel op kan en tandems.. maar dan naast elkaar ipv achter elkaar. 's ochtends rij je als het ware temidden van een kudde fietsers naar het werk. Gezellig die.. verbondenheid ;) hehe

- De sociale Hollander: Als je op de gang iemand tegenkomt zegt ie zeer luid en duidelijk 'Goeiemorgen!' ipv een beleefd knikje bij ons. Maar buiten dat valt het eigenlijk goed mee hoor. Wel is men hier meer rechtuit: 'Hoe duur is die rolstoel dan?' 'toch zo'n 2000 euro meneer' 'Gòeiemorge seg!!' Bij ons zou het zoiets zijn in de aard van: 'hm.. dat is wel veel ja'.

- Het valt me op dat er toch wel veel schrijffouten worden gemaakt. :s Apractie, her-winnen, feet-beck,... Soms wil ik gewoon met m'n rode bik bij de hand hebben.

- Uitspraken over de Vlamingen:

-> 'Jullie spreken toch allemaal vloeiend Frans he?'

-> 'Ja, Vlamingen eten altijd 's middags warm en nemen daar lekker hun tijd voor.'

-> 'Jaha.. ik kijk altijd naar het Belgische journaal hoor. Het nieuws is bijna
hetzelfde als hier, maar het klinkt gewoon veel minder erg.'

-> 'Waarom gebruiken jullie nou zo'n gek toetsenbord??'

Zo, dat was het weer voor vandaag. Sorry jongens, ik kan het nooit kort houden! Hopelijk geraken jullie elke keer weer door mijn hele verhaal. Tot slot nog enkele fotokes van op mijn stageplaats.

Groetjes!
xxx

In Holland staat een huis...

Zo.. de eerste stagedagen zitten erop! Ik maak hier zoveel mee.. het zal vandaag dus een lang bericht worden. Maar ik doe m'n best om te beperken!



Ik zal proberen in het kort iets te vertellen over m'n stageplaats. Alles wat ik schrijf wil ik eigenlijk heel uitgebreid vertellen met de bijhorende stemmetjes.. maar aangezien dat niet zo handig is stel ik voor dat iedereen even zijn verbeelding gebruikt. ;)


Er werken dus 5 ergotherapeuten in het verpleeghuis en het zijn stuk voor stuk supertoffe dames! Omdat iedereen maar part-time werkt loop ik de eerste weken met iedereeen wat mee om te observeren. En tot nu toe loopt dat prima. De dag begint meestal tussen 8 en half 9, dan komt iedereen samen en maken ze vaak een 'praatje' met het bijhorende kopje koffie. Om half 9 begint dan het echte werk. En dat bestaat hier vaak uit: veel rolstoelwerk! De ergo's regelen echt alles wat met rolstoelen te maken heeft: bestellen, aanpassen, administratie,... Op zich wel heel leuk. Gelukkig worden er ook heel wat therapieën gegeven. Handfunctietraining, reactivering, thuisbezoeken opvolgen, hulpmiddelen inschakelen, enz... Bvb. maandag was er een vrouwtje dat in het weekend de eerste keer naar huis was geweest, en nu kwam ze praten met de ergo om te zien hoe dit was verlopen. Ik voelde me toen net in zo'n video die we altijd keken in de klas. En de behandelplannen.. nou ja, De Knop zou er helemaal gek op zijn. :) Mooi uitgeschreven wensen, doelstellingen, therapieën, enz.. Allemaal dik in orde dus!
Het enige nadeel is dat de therapeuten niet lang op voorhand plannen. Vaak beslissen ze pas de avond vooraf wat ze de volgende dag gaan doen. Flexibel zijn is dus de boodschap!



Ze zijn hier echt fan van 'proeven van alles'. Figuurlijk dan. Zo komt het dat ik vanochtend een uurtje bij de logo doorbracht. Maar niet zomaar één.. ik mocht een heel uur doorbrengen met het enthousiaste afasiekoor! (lees: 6 bewoners rond de tafel die oude Hollandse liedjes zingen) Ge-wel-dig! Trouwens.. de patiënten/bewoners worden hier nooit met de voornaam aangesproken. Zelfs in het medisch dossier is nergens een voornaam te bekennen! Dus geen Joske of Mariake.. maar mevrouw Van Laer en meneer Van Dussel. Nou ja, het heeft ook zijn charmes :) Om half 11 gaat iedereen 'aan de koffie'. De ontbijtkoek (peperkoek) of dropjes worden bovengehaald en er wordt lekker gekletst. Gezellige boel!



Op dit moment zet ik maar even een muziekje van Bart Peeters op, om toch het Vlaams niet te verleren. Ja, het is nog maar 3 dagen, maar 'jàà', 'nou', 'precies', enz.. gebruik ik toch opvallend veel.. Maar neeen Job, het woord 'toetje' is nog niet uit m'n mond gekomen! ;) Natuurlijk waren er enkele grappige situaties zoals toen ik maandag tegen een man zei: 'U heb ik precies nog ni gezien' en toen hij terug zei 'nou.. zeg maar jij hoor!' Even dacht ik eraan om het hele grammaticale u-gebruik uit te leggen, maar ik heb het maar zo gelaten. Of zoals toen de ergo oppeens vroeg 'nou.. ik weet ff niet meer in wat voor tijd we zitten?' en ik bijna zei 'heueu.. 2009' Gelukkig had ik net op tijd door dat ze gewoon vroeg hoe laat het was. Soms moet ik me echt proberen serieus te houden. Maar probeer dat maar eens als de ergo naast je tijdens de vergadering oppeens roept 'Nèèjoh! Ben jij mal?!' :) grappig, maar het went!



Net om half 8 met Annika en Karuna naar de plaatselijke jeugdgroep gegaan. Maar toen we daar aankwamen bleek dat het gebouw helemaal leeg was. Even rondgelopen om dan terug naar huis gegaan. Bleek dat die groep pas samenkwam om 8u. pff. Volgende week nog maar eens proberen. Dan maar even de frustratie eruit gesprongen (zie foto) en Widy Witjes achterna gezeten. Even een update voor Isha, Lies, Floor en Raf: Zijn haartjes zijn geknipt. Hij is nu een klein punkertje. Maar hij kan tenminste terug goed kijken. ;) en dat heeft ie nodig, want hij jaagt namelijk op de kat. Idd.. soms zie je hier de poes heel bang wegvliegen gewoon omdat Widy er achteraan zit. hilarisch!







Ok people.. jullie kunnen er weer een paar daagjes tegen. Aan al mijn ergo-vriendjes; heel veel succes en plezier deze eerste stageweek! Tot slot nog enkele fotootjes van mijn kamertje. Het is nu avond, dus de prachtige bloemengordijntjes hangen uit. :p


Doei!
xxx

Aangekomen!

Hoi allemaal,
Even een kort berichtje:
Ik bevind mij momenteel in het fijne koude Nederland!
Na een voormiddag skype installeren, veel laatste dingen inpakken, een koortsachtige zoektocht naar de mp3-speler zijn we rond 12u toch vertrokken richting Ede. Na een 3-uur-durende rit zaterdagmiddag aangekomen en mij direct geïnstalleerd. Kaartjes gezet, veeel fotootjes opgehangen, Evi's doosje op de kast gezet, bed gemaakt, enz...
Daarna een bezoekje aan Ede-city.. dat toch wel groter is dan ik verwacht had. Nina has arrived.. en ze zullen het geweten hebben: meteen veel winkeltjes gedaan en lekker goedkope spulletjes gekocht. Gisteravond duffelden we ons in op Annika's kamer en hielden we een heuse filmavond. 'It's A Boy-Girl-thing' en 'Guess Who' zorgden meteen voor de nodige slappe lach-momenten ;)
Deze middag al eens met Annika naar m'n stageplek gefietst. Veeeel bochtjes en kruispunten.. nu maar hopen dat ik het morgen terugvind!
Rond half 2 afscheid genomen van ons mama en papa. 2 maanden lijkt op zo'n moment wel heel lang, maar volgens mij gaat het voorbij vliegen!
Zo meteen met de hele familie naar de kerk. Die hier.. op zondagmiddag plaatsvind. Zondag wordt dus een lekker uitslaap-dagje :)
Morgenvroeg om half 9 begin ik met stage. Spannend!
Veel groetjes en tot de volgende!