Die schattige kleiyne meiyd uit België

Hoi allemaal!

Het is ondertussen alweer een poosje geleden dat ik nog schreef.. dus ik zet me weer een paar minuutjes voor het laptopke om m'n verhaaltjes neer te schrijven:

Vorige week dinsdag mocht ik even meevolgen bij de dagbehandeling. Ik geraakte aan de praat met een mevrouwtje die in de krant aan het lezen was. Op een bep moment vraagt ze wat ik daar eigenlijk doe. Ons gesprekje verliep ongeveer zo:
- Ja mevr, ik loop hier stage en kom deze voormiddag hier even een kijkje nemen.
- Stage? Zohow.. waarvoor dan?
- Bij de ergotherapie
- Bij de ergotherapie? Hèh?... Sow kind, hoe oud ben je eigenlijk?
- Ik word 21
- Neeeey, dat meen je niet he..
- Zo.. hoe oud schat u me dan?
- 16.. 17.. (schoudertjes ophalend)
Ik natuurlijk helemaal gekrenkt in mijn trots. Toen ik thuiskwam zeiden ze dat het waarschijnlijk gewoon aan m'n kleding lag. (Een simpel pulleke met jeans) Dus ik de dag erop mijn 'volwassen' grijze blouse en formele zwarte broek aangetrokken terwijl ik m'n haar 'professioneel' opstak. Toen ik een paar uur later met een van de ergo's op de afdeling was om een intakegesprek af te nemen ging de ergo een kopje koffie halen voor de patiënt. Groot was mijn verbazing toen de patiënt plots doodleuk zei 'Nou, we hebben ook wel een glaasje limonade voor jou hoor meisje.'
Even later heb ik bij mijn stagementors het hele verhaal gedaan en die konden er natuurlijk hartelijk om lachen. Toch was ik verbaast over het feit dat iedereen me hier zo jong schat, terwijl ik in België altijd op leeftijd of ouder wordt geschat. Volgens mijn stagementors komt het omdat ik zo "mooi zacht praat en daarom zo lief en vrolijk klink" Nu was het mijn beurt om hartelijk te lachen. ;)


Afgelopen dinsdagavond ben ik met Karuna naar de plaatselijke jeugdgroep geweest. Het leek wel een leuke bende, dus waarschijnlijk zullen we nog eens gaan. Woensdag ben ik van 17u tot 19.30u met mijn stagementor naar een bijscholing geweest rond orthopedie. Het was wel interessant.. en ik heb nu lekker een paar extra uurtjes stage op mijn papiertje staan, waar ik ooit nog blij mee zal zijn. ;) Donderdagavond was het weer de op-weg-cursus waar ik met Farid en Annika heen ga. Was heel gezellig!


Vrijdagochtend was het dan zover: even terug naar België! Nee, ik had geen heimwee of de ondraagelijke nood om me weer op Vlaams grondgebied te begeven. Ik ben gekomen om mee te gaan op het voorbereidingsweekend van muziekkamp van deze zomer. Ik moet bekennen: toen ik het aantal treinoverstappen en de prijs van het treinticketje te zien kreeg heb ik het me even beklaagd dat ik had toegezegd. Toch maar doorgezet. Even dropjes als souveniertje gaan kopen (om erachter te komen dat er niet veel Belgen zijn die dat lusten) Vrijdagochtend bracht Jenny me naar het station. 'Stel je voor dat ik nu al voor echt wegmoet' zei ik nog. Geen fijne gedachte! Even later stond ik op het perron van Ede-Wageningen. Toen ik hoorde dat mijn eerste trein al meer dan een kwartier vertraging had begon voor mij een heel lange reis. Geen enkele overstap klopte nu nog en ik moest soms wel een uur wachten op een trein. Na 5,5 uur boekjes lezen en drop/ontbijtkoek eten werd er omgeroepen dat 'we nu aankomen in station Leuven' Een heerlijk bekend geluidje! Vanaf het moment dat ik uit de trein stapte leek het alsof ik nooit was weggeweest en ik de afgelopen weken gedroomd had. Heel vreemd gevoel! In de komende uurtjes heb ik veel gebabbeld, ontdekte dat mijn zusje een tweede kamer heeft gekregen (jawel, de mijne dus), piano gespeeld (+ lekker luid gezongen) en veel koekjes gegeten bij de oma en opa.

Rond 19u mocht ik zelf rijden richting Genval. Leuk om nog eens achter het stuur te zitten! (Een voorlopig rijbewijs geldt spijtig genoeg niet in Nederland)
Ik heb erg genoten van het weekend, om al mijn lieve vrienden nog eens terug te zien, om weer een geweldig multimedia-programma uit te werken en natuurlijk om weer snel Vlaams te kunnen spreken zonder dat er een 'Wat sheg je?' volgt. ;)
Er was ook een Nederlands koppel aanwezig, die me zondagavond tot in Den Haag hebben gereden. :) Wat een zaligheid na zo'n heenreis! Aangezien zowel Ilze als Laurens een klein beetje verVlaamst waren doorheen het weekend, zorgde dit natuurlijk ook voor een vlotte overgang tussen Vlaams en Hollands. Om 20.30u kwam ik terug aan in Ede. Terug binnenrijden in de Enkstein en binnenstappen in m'n kamertje voelde als thuiskomen. :)

Zo.. ik ga het hierbij laten. Genoeg leesvoer voor een dikke week!
Veel groetjes en tot de volgende!
xxx